به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

     غصه هم می‌گذرد،

آن‌چنانی که فقط خاطره‌ای خواهد ماند.

لحظه‌ها عریانند.

     به تن لحظه خود،

          جامه اندوه مـپوشان هرگز ...!!

زندگی ذره کاهی‌ست،

     که کوهش کردیم،

زندگی نام نکویی‌ست،

     که خارش کردیم،

زندگی نیست به‌جز نم نم باران بهار،

     زندگی نیست به‌جز دیدن یار

          زندگی نیست به‌جز عشق،

               به‌جز حرف محبت به کسی،

ورنه هر خار و خسی،

     زندگی کرده بسی.

زندگی تجربه تلخ فراوان دارد،

     دو سه تا کوچه و پس‌کوچه

          و اندازه یک عمر بیابان دارد.

ما چه کردیم و چه خواهیم کرد

در این فرصت کم ...

(کیوان شاه‌بداغی؟ سهراب سپهری؟)

 

 

سال نو مبارک!

بنیاد نخبگان استان تهران